BABY'S

OSTEOPATHIE BIJ BABY'S ... EEN STAP NAAR MEER WELZIJN NA DE GEBOORTE!

Osteopaat Koen Rens is sinds 1998 aan het werk in regio Leuven. In de loop van deze periode specialiseerden hij en zijn collega's van de LEUVENSE GROEPSPRAKTIJK OSTEOPATHIE zich ondermeer in het behandelen van baby's en het behandelen van pre- en postnatale problemen bij zwangeren. Daarom kwam er een samenwerking tot stand tussen de praktijk en verschillende vroedvrouwenteams en geboortecentra. Steeds meer dokters uit de reguliere geneeskunde verwijzen zwangeren en baby's door naar de praktijk op basis van positieve behandelingsresultaten.

Baby's tot 6 maanden zijn het beste te behandelen. Nadien zijn ze minder geneigd om zich door een vreemde te laten aanraken. Hierdoor zijn ze vaak gefrustreerd tijdens een behandeling waardoor de behandeling aan haar nut voorbijgaat.

WAAROM MET BABY NAAR DE OSTEOPAAT?

Tijdens de tocht door het geboortekanaal ondergaat de baby zijn eerste grondige mobilisatie. Hij maakt na 9 maanden foetushouding nu een aantal bewegingen en ondergaat een stevige druk. Deze primaire mobilisatie vormt de stimulans voor het activeren van een aantal belangrijke lichaamsfuncties zoals de spijsvertering en de ademhaling. Dit wonderlijke natuurlijke gebeuren is de inspiratiebron waarop de osteopatische behandeling bij baby's gebaseerd is.

Daarnaast kan de geboorte ook bekeken worden als een psychisch en lichamelijk stressvolle reis naar de buitenwereld. Onder invloed van de perskrachten en door het wenden en draaien doorheen het bekken vervormt de schedel en kan het lichaam geïrriteerd raken, andere zones worden misschien te weinig gestimuleerd. Zo kan een schijnbaar gemakkelijke bevalling, of een keizersnede voor de baby juist heel zwaar zijn geweest.

Technische hulpmiddelen tijdens de bevalling, hoewel ze soms nodig zijn, kunnen niet geheel vrijblijvend toegepast worden. Horizontale bevallingen, epidurale verdovingen, bijduwen op de buik, vacuümpomp of forceps hebben wel degelijk hun consequenties en kunnen in rechtstreeks verband gebracht worden met klachten na de geboorte. Ze leveren vrijwel gegarandeerd een extra mechanische en psychische stress op, die zijn invloed heeft op het functioneren van de lichaamsfuncties van de baby.

Spijsverteringstoornissen zoals constipatie en krampen zijn veel voorkomende kwalen bij baby's. De osteopaat verklaart en behandelt deze klachten door ze in verband te brengen met geïrriteerde of minder dynamische zones in het lichaam. Zo kan bijvoorbeeld een stram schoudertje, of een asymmetrisch hoofdje de zenuw irriteren die het openen en sluiten van de maaguitgang regelt, wat dan een aanslepende reflux tot gevolg heeft. Of zo kan het ontbreken van de spildraai bij een keizersnede, of een zeer snelle indaling irritatie in baby's onderrug veroorzaken, wat dan weer leidt tot constipatie omdat de bezenuwing van de darmen verstoord wordt. 

Bijzondere aandacht moet worden besteed aan een asymmetrie van de hoofdbewegingen of een scheefstand. De spanningen die hiermee gepaard gaan staan garant voor verstoringen van de belangrijkste lichaamsfuncties en moeten dus tijdig behandeld worden.

WAT DOET DE OSTEOPAAT?

Tijdens het eerste consult bij een osteopaat wordt een anamnese afgenomen. Deze bevat informatie over de zwangerschap, de bevalling, de weeën, het uitdrijven en alle opvallende gebeurtenissen in het leven van de baby. Rekening houdend met de aard van de zwangerschap en de omstandigheden tijdens en na de geboorte maakt de osteopaat een grondige evaluatie van de bestaande problemen en zoekt hij naar de mogelijke oorzaken ervan.

Symptomen als schrikken in de slaap, overmatig hikken, klamme handjes en voetjes, trappelen bij het drinken, intensiteit en tijdstip van de huilmomenten, enzovoort, worden in het juiste perspectief geplaatst en gelinkt aan de objectieve klachten.

Tijdens de behandeling worden geïrriteerde of gespannen zones ontspannen door zachte druk. Andere, minder vitale zones worden indien nodig geactiveerd door middel van zachte ritmische mobilisaties.

In het craniale deel van de behandeling worden de schedelbeenderen heel zacht behandeld omdat dit een gebied is van waaruit veel impulsen vertrekken naar de rest van het lichaam. In het viscerale deel wordt aandacht besteed aan de dynamiek van de organen.

Baby's zijn van nature nieuwsgierig en actief, daarom moet de positie van de baby tijdens de behandeling een flexibele keuze zijn. Elke techniek kan uitgevoerd worden in ruglig, buiklig, rechtop gezeten op de schoot, of al rondlopend door de behandelkamer. Ouders worden ook altijd nauw betrokken bij de behandeling.

HOE REAGEERT DE BABY?

De reacties van de baby tijdens en vlak na de behandeling kunnen variëren. Baby's genieten vaak van hun behandeling en vallen nadien dikwijls in slaap. Ze worden moe omdat hun lichaamsenergie is aangewend voor het genezingsproces. Soms hebben baby's een uitbarsting van energie als reactie op de bevrijding van spanningen en stress in hun lichaam. Als de compressie en stress in het lichaam echter extreem zijn, kan het vrijmaken ongemakkelijk aanvoelen en de baby even onrustiger maken tijdens en na de behandeling. Dit is van tijdelijke aard en gaat meestal snel over in ontspanning voor de baby.

HOEVEEL BEHANDELINGEN ZIJN ER NODIG?

Het aantal behandelingen kan variëren al naargelang de ernst van het probleem. Voor een baby ligt het gemiddelde aantal tussen de  twee en de vijf behandelingen van een klein half uur. In elk geval moet er een zichtbaar resultaat zijn na drie behandelingen, zo niet moeten er andere oplossingen gezocht worden.

De gevolgen van de mechanische stress tijdens de geboorte kunnen het best zo vroeg mogelijk worden behandeld. Hoe langer deze voortbestaan, hoe moeilijker het wordt om ze terug los te maken. Het is echter nooit te laat om te behandelen, in de jonge kindertijd is het proces van ontplooiing normaal gesproken het meest actief, en kan er via een normaliserende behandeling vrij gemakkelijk worden bijgestuurd waar nodig.

WAT KUNNEN OUDERS ZELF DOEN?

Sinds enkele jaren is men in België in navolging van andere landen aan een rugligcampagne begonnen om wiegedood te bestrijden. De campagne wordt met zoveel enthousiasme gevoerd dat ouders hun baby's haast nooit meer op de buik leggen. Het is niet moeilijk te begrijpen dat wanneer het kind steeds op de rug ligt, het schedeldak gemakkelijk vervormt en de zenuwen irriteert waardoor bijhorende symptomen veroorzaakt worden. Daarentegen zal een baby die veel op zijn buikje ligt sneller pogingen ondernemen om zijn hoofdje op te richten om de wereld te ontdekken. Door dit te doen behandelt hij zichzelf: hij brengt evenwicht in de nekspieren en stimuleert de spijsvertering omwille van de impulsen die uitgaan van de ganse wervelzuil in uitgestrekte houding. Het is dus verstandig om het juiste evenwicht te zoeken tussen ruglig en buiklig. We kunnen uitgaan van het principe "front to play, back to sleep" (buiklig om te spelen , ruglig om te slapen)

Het is belangrijk om aan de baby voldoende variatie in de lichaamshoudingen en zo veel mogelijk lichaamsbeweging aan te bieden. Fietsbewegingen met de beentjes, een aantal keer de beentjes en het rugje opheffen en terug neer leggen bij het verschonen (foto), de schoudertjes ronddraaien, masseren van buikje en voetjes, enzovoort. Al deze mobilisaties kunnen bijdragen tot het wegnemen van spanningen, en het optimaliseren van de lichaamsfuncties. Bij een bezoek aan de osteopaat wordt tijd uitgetrokken om de ouders deze technieken aan te leren.

We houden steeds voor ogen dat een goede moeder-kind symbiose de basis vormt voor het psychisch en lichamelijk welzijn van beiden en dat deze symbiose door geen enkele behandeling kan vervangen worden. De baby heeft (net zoals alle andere zoogdieren) nood aan affectief lichaamscontact met de moeder . Slechts in deze symbiose toestand vindt de baby voldoende rust om de opgelopen stress van de geboorte of de pre-natale periode te verwerken en kan het lichaam zich volledig richten op groei, herstel en ontwikkeling.